- duş qəbul etmək
- 【動】シャワーを浴びる[ｼｬﾜｰｦｱﾋﾞﾙ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
duş qəbul etmək
Look at other dictionaries:
duş — 1. <fr.> 1. Su müalicəsi və ümumiyyətlə, çimmək üçün yuxarıdan su səpələyən cihaz, alət. <Tahir> sonra tamam çılpaqlaşıb, özünü soyuq duşun altına verdi. M. Hüs.. 2. Su cərəyanı vasitəsilə bədənə təsir etməkdən ibarət müalicə üsulu.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəbul — is. <ər.> 1. Verilən, təslim edilən, göndərilən, təklif edilən şeyi alma. Ərizələrin qəbulu başlanır. Teleqramların qəbulu. Malların qəbulu haqqında akt. 2. Götürmə; öz sıralarına alma, daxil etmə. İnstituta qəbul. 3. Söhbət etmək, danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
almaq — f. 1. Əlinə götürmək, əl ilə tutub götürmək, qaldırmaq. Əlinə ağac almaq. Qələmi əlinə aldı və yazdı. Tüfəngini alıb ova getdi. – Aqil böyüklərə məxsus bir ədəblə çəngəl bıçaq almış, çörəyini xörəyini qabağına çəkmişdi. M. C.. // Cəld qapmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naz — is. <fars.> 1. Özünü bəyəndirmək, istətmək məqsədi ilə edilən saxta, süni hərə kət; şivə, işvə, qəmzə. Belə işvə, belə qəmzə, belə naz; Belə qamət, belə gərdən olurmu? Q. Z.. <Mirqasım:> Matanda naz və şivə əsla yox idi. Ç.. Naz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beyət — is. <ər.> köhn. Birinin hakimiyyətini qəbul edərək ona tabe və sadiq olma. Aşinalar ixtilatında sədaqət görmədim; Beyətü iqrarü imanü dəyanət görmədim. M. P. V.. Beyət mərasimi gecə qaranlıq düşənə qədər davam etdi. M. S. O.. Beyət etmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iddia — is. <ər.> 1. Tələb. <Ağamərdan:> Siz də mənim yerimə razı olub, hakimi şər yanına adam göndərib bildiribsiniz ki, Hacı Qafur tapşırdığı pulu onun bacısına verməsin ki, onunla iddianız var. M. F. A.. İddia etmək (eləmək) – tələb etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
